تکنولوژی مقالات

بهترین تصاویر گرفته شده از فضا با تلسکوپ فضایی هابل

بهترین تصاویر گرفته شده از فضا با تلسکوپ فضایی هابل

تنها چند سال پس از استقرار تلسکوپ فضایی هابل در فضا،از آن به عنوان یک موفقیت چشم گیر یاد می شد،ابزاری که تصاویری شگفت انگیز با جزئیاتی بی نظیر از اجرام سماوی در ابعاد گوناگون از همسایگان سیاره ای ما تا کهکشان های دور افتاده تهیه کرده و آرزوی داشتن چشمی گردان در آسمان را به بهترین وجه تحقق بخشیده بود. رویای وجود تلکسوپی که در ماورای جو قرار داشته باشد، نزد منجمان سابقه ای دیرینه دارد.چنین ابزاری دیگر نیاز ندارد نور را از میان جو آشفته زمین دریافت کند،آسمانش همیشه تاریک خواهد بود و هیچ هوای متراکمی در آنجا وجود ندارد تا موجب محو شدن تصاویر شود و همچنین می تواند طول موج های خارج از نور مرئی، فرابنفش و مادون قرمز را هم رصد کند.اگر چه که این آرزو تا قبل از ورود به عصر فضا همچنان به صورت رویایی دست نیافتنی باقی مانده بود. تلسکوپ فضایی هابل دقیقا چیست،چرا این قدر برای ما مهم است و چگونه چنین تصاویر رویایی و شگفت انگیزی را ارائه می دهد. در سال 1946 ،یک اختر فیزیک دان به نام دکتر لیمان اسپیتزر (1914-1997) پیشنهاد ساخت تلکسوپی در فضا را مطرح کرد،تلکسوپی که قادر بود تصاویری بهتر و با وضوح بیشتر از اجرام دوردست نسبت به تلسکوپ های زمینی تهیه کند.اما این ایده، غیرقابل اجرا و فراتر از زمان خود بود زیرا تا آن زمان حتی یک موشک هم به ماورای جو زمین پرتاب نشده بود.اما سرانجام در سال 1970 این طرح تصویب و در سال 1977 بودجه ای برای ساخت آن اختصاص یافت و ناسا شرکت هوا-فضا لاک هید مارتین ( Lockheed Martin ) را به عنوان اولین پیمانکار برای ساخت و نظارت بر قطعات و ساختار تلسکوپ انتخاب کرد و در سال 1983 تلسکوپ به نام منجم امریکایی ادوین هابل( کسی که با رصد ستارگان متغییر در کهکشان های دوردست تئوری انبساط جهان را تائید کرد ) نام گذاری شد. ساخت تلسکوپ نزدیک به هشت سال طول کشید.این تلسکوپ 50 بار حساس تر و دارای وضوح 10 برابر بیشتر نسبت به تلسکوپ های زمینی است.HST در 24 آوریل سال 1990 توسط شاتل دیسکاوری در مدارش به دور زمین قرار گرفت و تقریبا بلافاصله پس از پرتاب آن منجمان پی بردند که قادر به کانونی نمودن تلسکوپ نیستند و تصاویر حاصل از آن تصاویری تار بودند. تلسکوپ فضایی هابل طوری طراحی شده که در حین گردش مداری اش هم قابل تعمیر و ارتقاست.ابزارهای کمکی ،حسگر های حرکتی،ژیروسکوپ ها،صفحه های خورشیدی و هر چیز دیگری در تلسکوپ قابل تعویض و جا به جایی است؛در واقع تنها چیزی که در تلسکوپ نمی تواند تعویض و جا به جا شود،ساختار پایه ای و آینه ی اصلی آن است.پس دانشمندان چگونه قادر بودند این مشکل را در آینه ی اصلی که نقصی در شکل آن بود ( ابیراهی کروی : بطور ساده عبارت است از ناتوانی عدسیهای ساده ی آیینه های کروی در متمرکز کردن پرتوهای موازی در یک نقطه ) را رفع کنند. طولی نکشید که دانشمندان با جانشین کردن لنزهای کوستار ( Corrective Optics Space Telescope Axial Replacement ) برای تصحیح نقص موجود در تلسکوپ اقدام کردند.کوستار شامل چندین آینه ی کوچک بود که جلوی پرتو ورودی به آینه ی معیوب را می گرفت ،نقص آن را تصحیح می کرد و پرتو های تصحیح شده را به ابزارهای علمی برای کانونی نمودن باز پخش می کرد.زمانی که HST بعد از ماموریت تعمیر مورد آزمایش قرار گرفت تصاویر به طور شگفت آوری واضح شده بودند.امروزه همه ی ابزارهایی که بر روی تلسکوپ قرار می گیرند با یک تصحیح کننده ی نوری به منظور رفع نقص موجود در آینه ساخته می شوند بنابراین دیگر نیازی به کوستار نیست.اعضای داخلی تلسکوپهمانند هر تلکسوپی،تلسکوپ فضایی هابل هم شامل یک لوله ی بزرگ است که از یک طرف باز و از طرف دیگر بسته است.آینه هایی برای جمع آوری نور و انتقال آن به چشمی های تلسکوپ دارد.دارای چندین نوع چشمی در قالب ابزارهای گوناگون است که به تلسکوپ این امکان را می دهد تا توانایی دیدن انواع نورهای منتشره از آسمان را داشته باشد.

مشخصات HST :

طول: 13.2 متر عرض: 4.2 متر وزن: 12 تن قطر دهانه ی آینه ی اصلی: 2.4 متر قطر دهانه ی آینه ی ثانویه: 0.3 متر توان تفکیک: 0.05ثانیه قوسی مدار: 612 کیلومتر زاویه ی میل: 28.5 درجه نسبت به استوا دور مداری: 97 دقیقه سرعت مداری: 28000 کیلومتر بر ثانیه هزینه: 2.2 میلیارد دلار در هر ماموریت طول عمر: تقریبا 20 سالحالا با همدیگر به تماشای بهترین تصاویر گرفته شده از فضا با تلسکوپ فضایی هابل می نشینیم.

30 Doradus Hubble

یک بازتاب در سحابی جبار

A Reflection Nebula in Orion

Abell 370

کهکشان مارپیچ NGC 1300

Barred Spiral Galaxy NGC 1300

سحابی کارینا

Carina Nebula

ستاره های رنگی و کروی بسیار در میان خوشه امگا قنطورس

Colorful Stars Galore Inside Globular Star Cluster Omega Centauri

ستاره دنباله دار ISON

Comet Ison

سحابی مخروطی

Cone Nebula

سحابی چشم گربه

Cats-Eye-Nebula

دو خوشه NGC 1850

Double Cluster NGC 1850

کهکشان M106

Galaxy M106

سحابی سر اسب ( Horsehead Nebula )

Horsehead Nebula

hs-1996-01-a

hs-1998-21-b

Hubble Observes Infant Stars in Nearby Galaxy

نخستین رصد سیاره مشتری توسط تلسکوپ هابل

Hubbles-First-Observation-Of-Jupiter

سحابی جبار

Hubbles-Sharpest-View-of-the-Orion-Nebul

کهکشان آرپ 273

Interacting Galaxies Arp 273

مشاهده ی چشم سیاره مشتری

Jupiters-Eye

سیاره مریخ

Mars Hubble

تصویر جدید هابل از سحابی NGC 2174

New Hubble image of NGC 2174

NGC 3603

NGC 460

هسته کهکشان قنطورس

Nucleus of Galaxy Centaurus

ستونهای آفرینش

Pillars of Creation

Pismis 24 Hubble

سیاره های سحابی شکل NGC 5189

Planetary Nebula NGC 5189

Pleiades Hubble

ستاره پلوتو

Pluto

سیاره زحل

Saturn

کهکشان آندرومدا

Sharpest ever view of the Andromeda Galaxy

Sharpless 2-106 Hubbl

اثری از سیاهچاله ی پر جرم M84

slideThe Signature of a Supermassive Black Hole M84 Hubble

SNR 0509

Southern Pinwheel, M83

Spectacular Hubble view of Centaurus A

کهکشان مارپیچ M100

spiral galaxy M100

کهکشان مارپیچ NGC 284

Spiral Galaxy NGC 284

سحابی پروانه

The Butterfly Nebula

تولد یک ستاره در سحابی کارینا

The Carina Nebula Star Birth in the Extreme

سحابی خرچنگ

The Crab Nebula

سحابی اسکیمو NGC 2392

The Eskimo Nebula NGC 2392 Hubble

سحابی ساعت شنی

The Hourglass Nebula

میلیاردها میلیارد کهکشان در پهنای آسمان

The Most Colorful View of the Universe

سحابی حلقه

The Ring Nebula

کهکشان Sombrero

The Sombrero Galaxy

کهکشان بچه قورباغه ( Tadpole )

The Tadpole Hubble

کهکشان گرداب ( Whirlpool )

The Whirlpool Hubbl

گازهای فیروزه ای رنگ در ابر ماژلانی بزرگ

Turquoise-tinted plumes in the Large Magellanic Cloud

سحابی تک شاخ V838

V838 Monocerotis

امیدوارم از این تصاویر لذت برده باشید.

تو پیشگامیت، میتونی سوالات رو بپرسی و هم میتونی مطلب منتشر کنی.

پیشگام پلاس   پرسش و پاسخ



ثبت یک نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی مشخص شده اند *

  ورود / ثبت نام با حساب گوگل