زندگی نامه ریتا مونتالچینی

زندگی نامه ریتا مونتالچینی :

۱۰۶ سال پیش ریتا مونتالچینی - عصب شناس سرشناس ایتالیایی دیده به جهان گشود. شهرت وی بخاطر کشف عامل رشد عصبی است که به همین خاطر نیز جایزه‌ی نوبل پزشکی سال ۱۹۸۶ را دریافت کرد.

۲۲ آوریل سال ۱۹۰۹ میلادی ریتا مونتالچینی در شهر تورین و در یک خانواده‌ی متمول یهودی ایتالیایی متولد شد. در دوران جوانی علاقه‌ی خاصی به نویسندگی داشت و دوست داشت این حرفه را دنبال کند.

اما با توصیه‌های مادرش و همچنین مشاهده مرگ یکی از نزدیکانش که به خاطر بیماری سرطان فوت کرده بود تصمیم گرفت تا در رشته‌ی پزشکی به تحصیل بپردازد. وی بعد از پایان دوره‌ی دبیرستان وارد دانشکده پزشکی دانشگاه تورین شد.

در زمان تحصیل با استاد عصب شناس، دکتر جوزپه لوی آشنا شد که سهم بسزایی در گرایش ریتا مونتالچینی به رشته عصب شناسی داشت.

سال ۱۹۳۶ ریتا مونتالچینی موفق شد مدرک دکترای پزشکی خود را دریافت کند و بعد از آن به عنوان دستیار همراه با جوزپه لوی به تحقیق در خصوص سیستم‌های عصبی پرداخت.

سال ۱۹۳۸ بنیتو موسیلینی رهبر وقت ایتالیا طی قانونی یهودیان این کشور را از تحصیل و کار باز داشت و به همین خاطر نیز ریتا مونتالچینی نیز که از یک خانواده یهودی بود با مشکل مواجه شد.

در آن دوران و تا پایان جنگ جهانی دوم ریتا مونتالچینی به تحقیق در آزمایشگاه خانگی خود می‌پرداخت.

بعد از پایان جنگ جهانی دوم ریتا مجددا به محیط دانشگاهی بازگشت و سال ۱۹۴۶ دوره تحقیقاتی را در دانشگاه واشینگتن آمریکا پذیرفت و حدود ۱ سال را در آنجا به تحقیق پرداخت.

بعد از پایان این دوره ریتا تصمیم گرفت تا در آمریکا بماند و در دانشگاه‌های این کشور به تحقیق بپردازد. وی مهمترین دستاورد خود یعنی عامل رشد عصبی را در همین دوران به همراه همکار خود استنلی کوهن کشف کرد.

این عامل یکی از عوامل رشد با ساختاری پروتئینی است که عامل اصلی در رشد سلول‌های عصبی در موجودات زنده به حساب می‌آیند و این کشف باعث شد تا سوالات بسیاری که در خصوص چگونگی شکل گیری و رشد سلول‌های عصبی وجود داشت پاسخ داده شود.

ریتا مونتالچینی بخاطر این کشف به همراه استنلی کوهن جایزه‌ی نوبل پزشکی سال ۱۹۸۶ را کسب کرد.

خانم ریتا مونتالچینی تا پایان عمر به تحقیقات خود در خصوص سیستم‌های عصبی ادامه داد و سرانجام در تاریخ ۳۰ دسامبر سال ۲۰۱۲ میلادی در سن ۱۰۳ سالگی دیده از جهان فروبست.